Część osób zaczynających naukę języka angielskiego dosyć szybko się do niego zniechęca w trakcie czytania. Powodów może być kilka. Jednym z nich jest na pewno poziom tekstu. Wyszukane słownictwo i skomplikowane struktury gramatyczne potrafią skutecznie odstręczyć osoby stawiające pierwsze kroki w nowym języku. Dlatego warto sięgnąć po książki dla dzieci.
Precz z wstydem przed ich kupowaniem, pożyczaniem od dzieci przyjaciół lub własnych bratanków i siostrzeńców! Czytanie książek dla dzieci powiększa zasób słów i utrwala wiedzę na temat czasów gramatycznych. Ich autorki i autorzy spisywali większość historii w taki sposób, aby pomóc najmłodszym opanować język, który dopiero odkrywali. Ponadto książki dla dzieci to znakomity temat do rozmów z pociechami w Twoim otoczeniu!
Pamiętaj, nauka nowego języka to ustrukturyzowany proces. Zacznij zatem od tekstów, które odpowiadają Twojemu aktualnemu poziomowi. W krótkim czasie zauważysz postępy i sięgniesz po bardziej skomplikowane teksty. Poniżej przedstawiamy książki dla dzieci, które znakomicie przygotują Cię do odkrywania literatury anglojęzycznej. Życzymy dużo radości z czytania!
Drzewo darów (The Giving Tree), Shela Silversteina (1964)
Jak dotąd Drzewo darów sprzedało się w ponad pięciu milionach egzemplarzy. Utwór Silversteina to doskonały przykład, jak opowiadać o emocjach tak, by nawet najmłodsi mogli je zrozumieć. Autor opisuje w nim różne etapy przyjaźni pomiędzy drzewem a chłopcem na przestrzeni lat. Jest to historia opowiedziana z dużą dozą wrażliwości o bezinteresownej miłości, egoizmie i łagodności, a także o wybaczaniu komuś, kto nas skrzywdził.
Książka Silversteina nadaje się szczególnie dla czytelników na poziomie znajomości języka A1, którzy nie dysponują bogatym słownictwem i umiejętnością interpretowania skomplikowanych struktur gramatycznych. W Drzewie darów zdania są proste i krótkie, a większość czasowników występuje w czasach Simple Past lub Simple Present. Oto przykład: I want to buy things and have fun. I want some money. Can you give me some money?
Książka wprowadza słownictwo związane z przyrodą, czynnościami (np. climb up the tree = „wspinać się na drzewo“) i stanami emocjonalnymi.
Tam, gdzie żyją dzikie stwory (Where the Wild Things Are), Maurice Sendak (1963)
To wielokrotnie nagradzana opowieść, po którą warto sięgnąć także dla niezwykłych ilustracji autora. Tam, gdzie żyją stwory sprzedała się dotąd w ponad 20 milionach egzemplarzy. Ponadto książka Sendaka została zekranizowana w 2009 roku, a także adaptowana na potrzeby dziecięcej opery. Opowiada historię chłopca o imieniu Max, który w przebraniu wilka sieje spustoszenie w domu, urządzając przeróżne figle. Któregoś dnia mama nazywa go potworem, na co on odpowiada, że ją w końcu pożre. Za karę musi udać się do łóżka bez kolacji.
Zamiast tego trafia do fantastycznej krainy. Jego pokój zamienia się w dżunglę, a on sam żaglowcem przez morze dostaje się na wyspę, na której mieszkają potwory.
W książeczce pojawiają się interesujące, choć na co dzień rzadziej używane słowa, jak rumpus („awantura“), sail off („żeglować“) czy gnash („zgrzytać“). Mimo że lektura jest miejscami nieco bardziej wymagająca, z łatwością można zrozumieć sedno historii opowiadanej głównie w czasie przeszłym, Simple Past. Oto przykład: Then all around from far away across the world he smelled good things to eat. Są także przykłady strony biernej: So he was sent to bed without eating anything. Z pewnością warto odkryć tę książeczkę ze względu na język, morał oraz ilustracje.
Kot Prot (The Cat in the Hat), Dr. Seuss (1957)
To jedna z najbardziej znanych książek amerykańskiego pisarza Theodora Seussa Geisela, tworzącego także pod pseudonimem Dr. Seuss. Kot Prot to klasyczna pozycja w anglojęzycznej literaturze dziecięcej. Książka sprzedała się na świecie w ponad 15 milionach egzemplarzy, a w 2003 doczekała się filmowej adaptacji z Mikiem Myersem i Dakotą Fanning w rolach głównych.
Historia Kota Prota rozgrywa się pewnego deszczowego dnia. Mała dziewczynka i jej brat siedzą przed oknem w salonie. Kompletnie znużeni z powodu fatalnej pogody i zdegustowani faktem, że nie mogą wyjść z domu, nie spodziewają się tego, co lada moment nastąpi. Wtem oto przez drzwi do domu wchodzi kot w kapeluszu, żeby poprawić im nastrój. Pokazuje im wiele śmiesznych sztuczek, wywracając cały dom do góry nogami.
Książeczka została napisana w taki sposób, aby zachęcić dzieci do samodzielnego czytania. Większość czasowników występuje w czasach Simple Present i Simple Past, a użyte słownictwo jest bardzo przystępne i opisuje głównie czynności (play = „grać“, sit = „siedzieć“ itd.) oraz przedmioty.
Naukę nowych słówek dodatkowo ułatwiają obrazki ilustrujące to, co pojawia się obok w tekście. Ponadto książeczka obfituje w rymy, dzięki którym z łatwością można zapamiętać podobnie brzmiące pary. Oto przykład:
“But I like to be here.
Oh, I like it a lot!”
Said the Cat in the Hat.
To the fish in the pot.
Dodatkowo w tekście pojawiają się także przydatne na co dzień zwroty, takie jak How do you do? („Jak się masz?“) i What did you do? („Co zrobiłeś?“).
Czerwony Kapturek (Little Red Riding Hood), autor i rok nieznany.
Jak to możliwe, że w ogóle nie wiemy, kto i kiedy napisał historię Czerwonego Kapturka? Jednym z powodów może być fakt, że dzieje dziewczynki, która przemierza las, by odwiedzić chorą babcię, były częścią wielu ludowych opowieści. W rezultacie, jak podaje British Library, bardzo trudno przypisać tę historię konkretnemu autorowi. Wiadomo tylko, że Czerwony Kapturek znalazł się w pierwszym zbiorze europejskich bajek, wydanym w 1697 roku przez Charlesa Perrault.
Prawie każdy zna tę opowieść. Czerwony Kapturek musi zanieść swojej chorej babci kosz z ciastem i smakołykami. Mama prosi ją jednak, by nie szła przez las i nie rozmawiała z nieznajomymi. Dziewczynka nie słucha i zdradza wilkowi, dokąd się udaje.
Wilk pierwszy dociera do domu babci i pożera staruszkę, po czym przebiera się za babcię i czeka na Czerwonego Kapturka. We współczesnej wersji, dziewczynka i babcia zostają uratowane przez drwala. W oryginalnej nikt nie przychodzi z pomocą, aby uchronić dziewczynkę przed pożarciem przez wilka.
Morał płynący z tej bajki jest taki, że nie wolno ufać obcym. Czerwony Kapturek o tym zapomina i nie zachowuje ostrożności, nawet wtedy, kiedy odkrywa, że jej babcia ma długie zęby i owłosione uszy.
Historia Kapturka była na wiele sposobów reinterpretowana w literaturze, ale także w sztuce, między innymi w postaci animacji, filmów pełno- i krótkometrażowych czy w sztukach plastycznych. Uczącym się angielskiego polecamy wersję z roku 1810, którą można znaleźć na stronie British Library. Co prawda wymaga więcej skupienia z uwagi na archaiczne słownictwo i konstrukcje, jednak dzięki nim oddaje także niezwykły klimat towarzyszący przygodom małej dziewczynki. Oto przykład: To your Grandmamma take: this custard so nice, pot of butter and cake (w wolnym tłumaczeniu: „Zanieś swojej babci: ten pudding taki piękny, osełkę masła i ciasto”).
W zdaniu this custard so nice przymiotnik nice stoi po podmiocie (custard), mimo że w dzisiejszym angielskim kolejność byłaby dokładnie odwrotna: this nice custard. Autorowi chodziło zapewne o zachowanie pewnej melodii języka oraz rymu.
Bajkowe słownictwo, które warto znać, sięgając po książki dla dzieci
Skoro już wiesz, jakie książki dla dzieci czytać, aby poprawić swój angielski, zerknij na listę słówek, które często pojawiają się w bajkach. Dzięki niej z łatwością poznasz bohaterów i odkryjesz wątki w nich zawarte.
Adventure = przygoda
Antagonist = przeciwnik
Carriage = powóz, karoca
Castle = zamek
Chapter = rozdział
Character = postać (z książki)
Curse = klątwa
Custard = pudding
Damsel = dziewczę
Enchanted = zaczarowany
Enemy = wróg
Fairytale = bajka
Forest = las
Goblin = skrzat
Hero = bohater
Magic wand = magiczna różdżka
Magic = magia
Monster = potwór
Myth = mit
Ogre = olbrzym
Plot = fabuła
Prince charming = książę z bajki
Protagonist = bohater, postać w książce
Spell = zaklęcie
Wicked = zły
Woodcutter = drwal
Książki dla dzieci to nie Twoja bajka? Sprawdź inne sposoby na naukę języka: