Chociaż dzisiaj to głównie dzieci królowej Elżbiety (oraz jej wnuczki i wnukowie) najczęściej pojawiają się na pierwszych stronach brytyjskich brukowców, dynastia Windsorów to również ich przodkowie. Ich intrygujące sylwetki odkrywamy w poniższym artykule.
Jerzy V (George V)
Okres panowania: 1910– 1936
Nawet jeśli może się wydawać, że dynastia Windsorów nosi swoją nazwę od zawsze, to w rzeczywistości dopiero Jerzy V w 1917 roku zdecydował o nazwaniu swojego rodu Windsor i przyjęciu takiego samego nazwiska. Co ciekawe, przed 1917 rodzina królewska posługiwała się jedynie nazwą dynastii nawiązującą do regionu, którym władcy i władczynie rządzili lub z którego pochodzili, ale nie posiadała stałego nazwiska w jego dzisiejszym rozumieniu. Jerzy V odziedziczył zatem po swoim ojcu nazwę rodową Saxe-Coburg-Gotha, która ze względu na niemieckie brzmienie nie była mile widziana w latach I wojny światowej. Nazwisko Windsor istniało za to w Wielkiej Brytanii od wieków i kojarzyło się pozytywnie z majestatycznym Zamkiem Windsor, który do dzisiaj służy jako jedna z królewskich rezydencji. Zmiana dokonana przez pradziadka panującego dzisiaj króla miała udobruchać brytyjskie społeczeństwo i zapewnić rodzinie bezpieczeństwo na tronie. Fakt, że potomkowie Jerzego V nadal noszą królewskie tytuły, świadczy o skuteczności podjętej ponad sto lat temu decyzji.
Edward VIII
Okres panowania: 01.1936– 12.1936
Na parę lat zanim książę Walii przyjął tytuł Edwarda VIII, rozpoczął się jego romans z Wallis Simpson, wówczas mężatką i już jednokrotną rozwódką. Gdy po śmierci ojca książę miał wstąpić na brytyjski tron, a Simpson wystąpiła do sądu o drugi rozwód, stało się jasne, że król zamierza poślubić Amerykankę. Tymczasem ślub głowy Kościoła anglikańskiego z dwukrotnie rozwiedzioną kobietą, która dodatkowo nie nosiła tytułu szlacheckiego, budził powszechny sprzeciw. Przed Edwardem VIII postawiono ultimatum: albo rozstanie się z Wallis Simpson, albo musi abdykować. Dynastia Windsorów znalazła się w patowej sytuacji. Niecały rok po przejęciu panowania, król zdecydował się wybrać związek z ukochaną i tym samym zapisał się w historii jako pierwszy brytyjski monarcha, który dobrowolnie podpisał dokumenty abdykacyjne. Edward, do którego od tej chwili zwracano się jako książę Windsoru, opuścił kraj, a rok później poślubił wybrankę swojego serca, której jednak nigdy nie nadano tytułu księżnej. Pozostawiając burzliwą przeszłość za sobą, Edward i Wallis żyli długo i szczęśliwie we Francji.
Jerzy VI (George VI)
Okres panowania: 1936– 1952
Po kryzysie abdykacyjnym obowiązek objęcia tronu spadł na młodszego brata Edwarda – księcia Alberta, zwanego też Bertiem, który w hołdzie swojemu ojcu przyjął imię Jerzego VI. Jego panowanie przypadło na czasy II wojny światowej, w których król wykazał się szczególnym przywiązaniem do kraju. Mimo dziewięciu bombardowań pałacu Buckingham, Jerzy VI nie opuścił Londynu, a jego wizyty w zrujnowanych wojną częściach kraju przyniosły mu popularność wśród mieszkańców Wysp. Jednak zastąpienie Edwarda VIII na tronie było dla Bertiego nie lada wyzwaniem. Król od dzieciństwa mierzył się z jąkaniem, które starał się wyleczyć pod okiem ekscentrycznego australijskiego logopedy. Historia dotycząca ich nietypowej relacji została uwieczniona w 2010 roku w filmie „Jak zostać królem” (The King’s Speech), wartym obejrzenia nie tylko ze względu na brytyjski akcent, ale i niezastąpiony humor. Również brytyjski, ma się rozumieć.
Elżbieta II (Elizabeth II)
Okres panowania: 1952– 2022
Tej postaci nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Elżbieta, która wstąpiła na tron w wieku zaledwie 25 lat, zasiadała na nim przez 70 lat i 214 dni. Była najdłużej panującym monarchą w historii Wielkiej Brytanii. Pomimo początkowego sprzeciwu ze strony rodziny, przyszła królowa krótko po wojnie wyszła za mąż za nieposiadającego majątku księcia Filipa z Grecji i Danii (Prince Philip of Greece and Denmark). Dzisiaj prawdopodobnie mało kto kojarzy postać Elżbiety II z nowinkami technologicznymi, a to właśnie w latach jej młodości dynastia Windsorów poszła z duchem czasów. Królewski ślub w 1947 roku transmitowało na żywo radio BBC, a dzięki zgodzie królowej na zamontowanie kamer w Westminster Abbey, koronację w 1953 roku śledziło w telewizji ponad 20 milionów ludzi. Nic więc dziwnego, że Elżbieta II była jedną z najbardziej rozpoznawalnych oraz podziwianych kobiet na świecie. Choć jej rządy zakłóciło kilka poważnych kryzysów rodzinnych, aż do śmierci pozostała najpopularniejszym członkiem rodziny królewskiej wśród swoich poddanych. I prawdopodobnie nie zawdzięcza tego jedynie swojej miłości do psów corgi.
Karol III (Charles III)
Okres panowania: od 2022
Karol III, znany dotychczas jako książę Walii, został ogłoszony królem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej tuż po śmierci Elżbiety II. Na ten moment przygotowywał się całe życie i w wieku ponad 70 lat jest najstarszą osobą, która wstąpiła na tron brytyjski. Mimo, że do popularności jaką cieszyła się jego matka, Karolowi nadal daleko, to jednak jego wizerunek poprawił się na przestrzeni lat. Jeszcze pod koniec ubiegłego wieku prasa rozpisywała się o burzliwym małżeństwie i rozwodzie księcia z Dianą Spencer, która zginęła w tragicznym wypadku samochodowym w 1997 roku. Dzisiaj Karol jest znany ze swojego zaangażowania w organizacje związane ze środowiskiem naturalnym i miłości do jajek serwowanych na śniadanie.
Kolejka do tronu
Odejście Elżbiety II wielu określa końcem pewnej epoki, ale dynastia Windsorów trwa dalej. Po Karolu kolejne w kolejce do tronu są już nie Anna, Andrzej i Edward (Anne, Andrew, Edward), czyli pozostałe dzieci królowej Elżbiety, lecz potomkowie Karola: jego najstarszy syn Wilhelm (William) oraz wnuczęta Jerzy, Karolina i Ludwik (George, Charlotte, Louis). Dynastia ma zatem zapewnioną linię sukcesji na kolejne długie lata. Pozostaje jedynie pytanie, z jakimi wyzwaniami będzie się musiała mierzyć monarchia.
A skoro o monarchii mowa…
… nie możemy nie pokusić się o dodanie małego słowniczka ze słówkami, które trzeba znać, by przeprowadzić pogawędkę na temat Windsorów:
Royals – potocznie członkowie rodziny królewskiej
Queen – królowa
King – król
Duke – książę (tytuł dziedziczony lub nadany przez królową)
Prince – książę (tytuł wynikający z urodzenia)
Duchess – księżna (tytuł dziedziczony lub nadany przez królową)
Princess – księżna (tytuł wynikający z urodzenia)
Heir to the throne – następca tronu
Commoner – osoba bez tytułu arystokratycznego czy królewskiego
Crown – korona
Orb – jabłko królewskie
Sceptre – berło
Castle – zamek
Palace – pałac
Court – dwór królewski
Royal wedding – ślub w rodzinie królewskiej
Rumour – plotka 😉
Chcesz jeszcze bardziej podszlifować swój angielski? Te artykuły na pewno będą w tym pomocne: